Ερευνητική ομάδα ανακάλυψε στοιχεία για μια μέχρι πρότινος άγνωστη ζώνη υποβύθισης στον Ειρηνικό Ωκεανό, μια ανακάλυψη που ενδέχεται να αλλάξει τη γεωλογική ιστορία της Γης. Αυτές οι ζώνες, όπου οι τεκτονικές πλάκες βυθίζονται η μία κάτω από την άλλη, θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες γνώσεις σχετικά με τη δομή και την εξέλιξη του πλανήτη μας.
Οι ερευνητές εντόπισαν υπολείμματα μιας αρχαίας ζώνης υποβύθισης, που θεωρείται ότι αποκόπηκε και βυθίστηκε στα βάθη της Γης πριν 250 εκατομμύρια χρόνια. Συγκεκριμένα, χαρτογράφησαν μια δομή που βρίσκεται στην πλάκα Nazca, ανοιχτά της δυτικής ακτής της Νότιας Αμερικής, περίπου 1,500 χλμ. από τη Χιλή. Διαπίστωσαν ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι παχύτερη και πιο δροσερή από τις γύρω περιοχές.
Η ανάλυση της δομής αποκάλυψε ότι το υλικό στην «ζώνη μετάβασης του μανδύα» βυθίζεται πιο αργά από ό,τι αρχικά θεωρούνταν, με ταχύτητα που αγγίζει περίπου το μισό της αναμενόμενης. Ο επικεφαλής της έρευνας, Γινγκτσουάν Βανγκ, ανέφερε ότι αυτή η ανακάλυψη προκαλεί αμφισβήτηση στα κυρίαρχα μοντέλα σχετικά με την υποχώρηση των ωκεάνιων πλακών στον μανδύα της Γης.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Science Advances», μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κατανόηση της τεκτονικής και της γεωλογικής εξέλιξης της Γης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αρχαίες καταβυθισμένες πλάκες θα μπορούσαν να διατηρούνται στο εσωτερικό της Γης και να επηρεάζουν τη δομή του μανδύα για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, προσφέροντας μια νέα προοπτική για τον γεωλογικό χρόνο.
Επιπλέον, η ανακάλυψη αυτή μπορεί να συνδέεται με την Επαρχία Μεγάλης Χαμηλής Διάτμησης του Ειρηνικού (LLSVP). Η διάρθρωση του LLSVP, που έχει προβληματίσει τους επιστήμονες, μπορεί να εξηγηθεί μέσω του αρχαίου πυθμένα της θάλασσας που χώρισε την περιοχή καθώς υποχωρούσε στον μανδύα.
«Η ανακάλυψή μας ανοίγει νέα ερωτήματα σχετικά με το πώς οι εσωτερικές διεργασίες της Γης εξελίσσουν θεωρίες για την επιφάνειά της», δήλωσε ο Βανγκ. «Μας δίνει μια ματιά στο παρελθόν της Γης που δεν είχαμε ποτέ πριν».
Πηγή: naftemporiki.gr
