Το βασικό προεκλογικό σποτ του ΠαΣοΚ ξεκινάει με τη δήλωση ότι «αυτή δεν είναι μια πολιτική διαφήμιση». Η συνέχεια έχει ενδιαφέρον, αφού οι εικόνες ευτυχισμένης ζωής παραπέμπουν στα κλασικά προεκλογικά σποτ που ωραιοποιούν την πραγματικότητα και υπόσχονται μετεκλογικό παράδεισο, ενώ υπάρχει και η σπόντα για όσους παριστάνουν ότι μπορούν με έναν νόμο να λύσουν τα προβλήματα της χώρας. Το πλάνο με τον Νίκο Ανδρουλάκη λουσμένο στο φως (όπως περίπου κάνει είσοδο ο Αντώνης Ρέμος στο κέντρο όπου εμφανίζεται!) είναι ένα έξυπνο σχόλιο για τους ηγέτες-μεσσίες.
Ως εδώ καλά. Καλή η πρόθεση να διακωμωδηθούν οι καμπάνιες των μεγάλων κομμάτων, καλή και η προσπάθεια για μια εισαγωγή στο διαφημιστικό που μπορεί να κερδίσει την προσοχή των θεατών. Πού χαλάει το πράγμα; Μα στο ότι αυτό που ακολουθεί (ο Νίκος Ανδρουλάκης χωρίς φωτοστέφανο πια να μιλάει για την πρόταση του ΠαΣοΚ) δεν είναι παρά μια απόλυτα συμβατική – στα όρια της βαρετής – πολιτική διαφήμιση. Με υποσχέσεις για «σχέδιο για ένα κράτος που λειτουργεί με αξιοπιστία και διαφάνεια» και «ισχυρή δημόσια υγεία και παιδεία». Αν και στρατηγικά είναι σωστή η τοποθέτηση του ΠαΣοΚ απέναντι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (που τους κατηγορεί για ωραιοποίηση και ανέξοδες υποσχέσεις αντίστοιχα), το «δημιουργικό» (δηλαδή το διαφημιστικό σποτ) δεν καταφέρνει να αναδείξει τη διαφορετική πρόταση του ΠαΣοΚ και του Νίκου Ανδρουλάκη. Δεν αρκεί να δηλώνεις ότι έχεις κάτι διαφορετικό να πεις. Πρέπει στη συνέχεια να το λες κιόλας με πειστικό τρόπο. Η «Απόφαση Αλλαγής» είναι μια διακήρυξη – δεν προκύπτει από αυτό που βλέπουμε και ακούμε. Και βέβαια η ίδια η λέξη «Αλλαγή» έχει «κλαπεί» από τον ΣΥΡΙΖΑ και πλέον δύσκολα προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Πηγή: tovima.gr
