Πρεμιέρα στα σινεμά – Ένα «ζόμπι» διαφορετικό από τα άλλα!

Βαθμολογία

5: εξαιρετική

4: πολύ καλή

3: καλή

2: ενδιαφέρουσα

1: μέτρια

0: απαράδεκτη

***

Γνωρίζοντας από πριν το θέμα της ταινίας του Όλιβερ Ερμάνους, τις τελευταίες μέρες ενός ανθρώπου που ξέρει ότι δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά του επειδή πάσχει από προχωρημένης μορφής καρκίνο, γνωρίζεις επίσης ότι αναπόφευκτα θα συγκριθεί με το αριστούργημα του Ακίρα Κουροσάβα «Ο καταδικασμένος» (Ikiru), παραγωγής 1952 και μιας από τις καλύτερες της καριέρας του Ιάπωνα σκηνοθέτη.

Και όντως μπορεί να συγκριθεί αν και την ίδια στιγμή η ταινία «Αισθάνομαι ζωντανός» μπορεί κάλλιστα να σταθεί από μόνη της, χάρη στην θαυμάσια δουλειά που έχει γίνει όχι μόνο από τον Μπιλ Νάι που υποδύεται τον κεντρικό ήρωα της ιστορίας αλλά κυριολεκτικά σε όλους τους τομείς της • από τα εκπληκτικά κοστούμια της δεκαετίας του 1950, μέχρι το γύρισμα σε εξωτερικές περιοχές του Λονδίνου και των περιχώρων του, όπου όσες αλλαγές έχουν γίνει από τότε, καταφέρνουν με θαυμαστό τρόπο να μείνουν κρυφές, «βάζοντας» έτσι τον θεατή εντελώς μέσα στο κλίμα εκείνης της περιόδου.

Για την ακρίβεια, από τους τίτλους κιόλας της ταινίας, με τα γράμματα των συντελεστών να πιάνουν σαν μεγάλες κολώνες ένα μεγάλο μέρος του κάδρου, ακριβώς σαν να βλέπεις τους τίτλους βρετανικής ταινίας της δεκαετίας του 1950, εποχή στην οποία η ιστορία τοποθετείται, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει θα είναι – τουλάχιστον – κινηματογραφικά ιδιαίτερο. Και το γεγονός ότι ο συγγραφέας Καζούο Ισιγκούρο ανέλαβε την συγγραφή του σεναρίου εδώ, φαίνεται ότι έπαιξε τεράστιο ρόλο.

Ο αυστηρός, αγέλαστος γραφειοκράτης κύριος Γουίλιαμς (Νάι), προϊστάμενος σε μια από τις δεκάδες υπηρεσίες του δήμου που ασχολούνται με εγκρίσεις πολεοδομικών υποθέσεων, αποφασίζει να υπερασπιστεί με πάθος το αίτημα για την δημιουργία μιας μικρής παιδικής χαράς της οποίας την έγκριση για να φτιαχτεί προσπαθεί μάταια μια ομάδα γυναικών.

Αυτή η τελευταία πράξη ανθρωπιάς σε συνδυασμό με στιγμές από την προσωπική ζωή του Γουίλιαμς, μιας ζωής που στα πρόθυρα του θανάτου θα ξεφύγει από τη μονοτονία της επανάληψης, δημιουργούν μια βαθιά ανθρώπινη και ειλικρινή ταινία που σε κερδίζει από την κορυφή ως τα νύχια αποφεύγοντας τους εύκολους συναισθηματισμούς.

Ιδιαίτερα οι σκηνές που ο Γουίλιαμς μοιράζεται με μια πρώην υφιστάμενη του (Εμέ Λου Γουντ), γελώντας με το τραγικό παρατσούκλι «Κύριος Ζόμπι» που του είχε δώσει χωρίς να γνωρίζει την κατάστασή του, διακρίνονται από σπάνια τρυφερότητα που χάρη στις αντιδράσεις του Νάι (οι οποίες στηρίζονται, κυρίως στις δεξιοτεχνικές του σιωπές) σε αναγκάζουν να προσπαθείς διαρκώς να συγκρατήσεις τα δάκρυά σου χωρίς όμως να τα καταφέρνεις.

Ήδη υποψήφιος για την Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας σε δραματική ταινία, ο Νάι φαίνεται ότι για πρώτη φορά στην καριέρα του θα διεκδικήσει και το Οσκαρ Α ρόλου.

Βαθμολογία: 4

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

Πηγή: tovima.gr