Η πλατεία ήταν γεμάτη και ο κόσμος παρακολουθούσε τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης μαζί με τη Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης να ερμηνεύουν τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου. Σε ένα ρεφρέν, ακούστηκε η φωνή του καλλιτέχνη να τραγουδά «Μην μιλάς άλλο για αγάπη, η αγάπη είναι παντού» και ακολούθησε η εμβληματική «Συννεφούλα», την οποία ο Σαββόπουλος παρουσίασε με ιδιαίτερη αγάπη στους θαυμαστές του.
Φορώντας το Αργυρό Μετάλλιο της Θεσσαλονίκης, που του απένειμε ο δήμαρχος Στέλιος Αγγελούδης, ο καλλιτέχνης μοιράστηκε προσωπικές ιστορίες που τον συνέδεαν με την πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Με το γνωστό του χιούμορ, εξήγησε πόσο λυπάται που οι γονείς του δεν ζουν πια, ενδεικτικά αναφέροντας πως τους αναγνώριζε ως γιο της Θεσσαλονίκης με περηφάνια, λέγοντας: «Μάλιστα, κυρίες και κύριοι, είμαι Σαλονικιός. Γεννήθηκα εδώ στις 2 Δεκεμβρίου του ’44».
Ο Δήμαρχος, στην ομιλία του, τόνισε την προσφορά του Σαββόπουλου στην ελληνική τέχνη και υπογράμμισε ότι είναι περισσότερος από ένας απλός Έλληνας μουσικός. «Είσαι οραματιστής, ποιητής του ελληνικού ροκ και της ελληνικής μουσικής γενικότερα», δήλωσε. Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Σπύρος Βούγιας, ανέφερε ότι η απόφαση να απονεμηθεί το μετάλλιο ήταν ομόφωνη, επισημαίνοντας τη σημασία της συμβολής του στο σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
Μιλώντας για τις μνήμες της παιδικής του ηλικίας, ο Διονύσης Σαββόπουλος θυμήθηκε την ημέρα που ήρθε στη ζωή. Περιέγραψε ένα επεισόδιο από τα παιδικά του χρόνια, όταν η οικογένειά του αναζητούσε μεταφορά για το μαιευτήριο amid chaotic conditions στη Θεσσαλονίκη. Η γιαγιά του, απευθυνόμενη στον φρουρό του ΕΛΑΣ, εξασφάλισε τελικά τη βοήθεια ενός στρατιώτη που τους οδήγησε με μοτοσικλέτα στο μαιευτήριο.
Αν και η πόλη του περνούσε δύσκολες ώρες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ο Σαββόπουλος θυμάται την θεσσαλονίκη ως μια παράλληλη εικόνα θαυμάτων και ομορφιάς. «Στη γειτονιά μας υπήρχε το μεγαλείο μιας Θεσσαλονίκης παλαιότερης, πολυεθνικής και κοσμοπολίτικης», τόνισε, περιγράφοντας την ατμόσφαιρα.
Χαρακτήρισε τη γειτονιά του, όπου μεγάλωσε, και όλα τα βιώματα που αποκόμισε από το σχολείο και τους φίλους του. Καθώς μοιραζόταν τις αναμνήσεις του, εξήγησε γιατί ποτέ δεν υπαναχώρησε από την αγάπη του για την πόλη και τους ανθρώπους της.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος, με την εκπομπή του και την καλλιτεχνική του πορεία, παραμένει μια μοναδική περίπτωση στην ελληνική μουσική σκηνή. Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης, σε σχετικό άρθρο του, αναφέρθηκε στη σπάνια ικανότητα του Σαββόπουλου να δημιουργεί και να ερμηνεύει, χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν από τους πιο προικισμένους καλλιτέχνες στην ελληνική ιστορία.
Πηγή: naftemporiki.gr
