ώρα είναι πέντε το απόγευμα. Η πρόβα των «Βατραχιών», η οποία αυτό το διάστημα πραγματοποιείται στο θέατρο Κιβωτός στην Πειραιώς, έχει τελειώσει. Συναντώ την Εφη Μπίρμπα σε ένα γειτονικό καφέ. Ντυμένη στα μαύρα όπως συνήθως, με εκείνα τα μαλαματένια μάτια της που μοιάζουν πάντα να καίνε, από το πρώτο λεπτό ξεκινά να με μυεί στη δική της ανάγνωση πάνω στους «Βατράχους», το σπουδαίο έργο που παρουσίασε ο Αριστοφάνης το 405 π.Χ. στα Λήναια, σε μια εποχή που η Αθήνα έβραζε, μερικούς μήνες πριν από τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου και την ταπεινωτική ήττα της. Ο Αριστοφάνης σε αυτό το έργο αναζητεί τον σωτήρα. Δεν θα είναι πολιτικός, αλλά ποιητής. Ετσι στήνει το έργο του με τον θεό Διόνυσο να κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο μαζί με τον δούλο του Ξανθία ώστε να αναστήσει τον ποιητή, να φέρει πίσω τον Αισχύλο ως εκείνον που μπορεί να αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή.
Αυτή την «κωμωδία με DNA τραγωδίας» λοιπόν, όπως χαρακτηριστικά λέει, διάλεξε η Εφη Μπίρμπα για το επιδαύριο σκηνοθετικό της βάπτισμα στις 28 και 29 Ιουλίου.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Πηγή: tovima.gr
