Ταπεινή συμβολή στη μακάβρια συζήτηση των αιτιών της σύγκρουσης των δύο τρένων, όπου έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι, κυρίως νέοι, και τραυματίστηκαν δεκάδες άλλοι, για τους οποίους παρεμπιπτόντως ελάχιστα λέγονται, μολονότι κάποιες αναπηρίες ενδέχεται να είναι χειρότερες από τον θάνατο, αφού μπορεί να συνεπάγονται διά βίου μαρτυρική ζωή.
Και πρώτα η απαράδεκτη παρουσία ενός μόνο σταθμάρχη κατά τη βάρδια του. Επικεντρώθηκε στο ότι ήταν ακατάλληλος, προϊόν φαύλης προαγωγής στη φαύλη διαχείριση των θεμάτων προσωπικού από τα συνδικάτα και τα κόμματα. Ομως και ο εμπειρότερος και ο πιο ευσυνείδητος σταθμάρχης και αν ήταν υπεύθυνος για τον χειρισμό κίνησης των τρένων δεν θα αποτελούσε εγγύηση ασφαλείας, καθώς ως άνθρωπος θα μπορούσε να υπόκειται σε ξαφνική αδιαθεσία, να μην είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ, να είχε καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά, να είχε τσακωθεί με τη γυναίκα του και να ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένος. Ακριβώς γι’ αυτό τα επιβατικά αεροπλάνα διαθέτουν υποχρεωτικά δύο πιλότους σε όλες τις πτήσεις. Αρα έπρεπε σε θέση ευθύνης ως του σταθμάρχη που ρυθμίζει την κίνηση των τρένων να είναι σε κοινή υπηρεσία τουλάχιστον δύο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Πηγή: tovima.gr
