Οι λέξεις έχουν αρκετές αναγνώσεις και ερμηνείες. Στην ουσία είναι η αντιστοιχία του μέσα κόσμου μας προς τον έξω και όχι το αντίστροφο. Δίνεις την ερμηνεία που θέλεις, που καταλαβαίνεις, που αντέχεις και ορισμένες φορές εκείνη που σε συμφέρει. Η λέξη «συμπερίληψη» εμφανίστηκε στη γλώσσα μας το 1888, όμως είναι τα τελευταία χρόνια που ενεργοποιήθηκε με σκοπό να εκφράσει ένα αίτημα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και λυμένο. Ομως όπου χρονίζουν τα αιτήματα εμφανίζονται οι λέξεις για να θολώσουν το τοπίο.
Κάποιοι ταυτίζουν τη συμπερίληψη με την ποσόστωση, υποβιβάζοντας το νόημά της σε μαθηματικούς συσχετισμούς. Για παράδειγμα, ένα Υπουργικό Συμβούλιο που θα απαρτίζεται από 50% γυναίκες και 50% άνδρες, δεν είναι ένα συμπεριληπτικό Υπουργικό Συμβούλιο αλλά ένα μαθηματικά τακτοποιημένο συμβούλιο. Μία εταιρεία που διαφημίζει πως ανάμεσα στους εργαζομένους της έχει ένα γενναίο ποσοστό ομοφυλοφίλων, δεν είναι μια προοδευτική εταιρεία, ούτε συμπεριληπτική, γιατί κατ’ αρχάς ποιος της δίνει το δικαίωμα να γνωρίζει τις ερωτικές προτιμήσεις των εργαζομένων της.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Πηγή: tovima.gr
