Ηδιεύθυνση της εφημερίδας μού παρήγγειλε ένα σχόλιο για αυτό που συνέβη με τον Γκάρι Λίνεκερ. Tο αστείο είναι ότι και εγώ θα ήθελα να ζητήσω ένα αντίστοιχο σχόλιο από τη διεύθυνση της εφημερίδας, αλλά, εντάξει, δεν πάει έτσι. Ο Λίνεκερ έκανε ένα σκληρά επικριτικό tweet για τη μεταναστευτική πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης. Το BBC τού έδειξε την έξοδο. Σηκώθηκε θόρυβος και τελικά τον ξαναπήρε πίσω. Ετέθη όμως πιεστικά το ερώτημα: όταν ένας άνθρωπος των media σχολιάζει στην κοινωνική δικτύωση αντιπροσωπεύει μόνο τον εαυτό του ή όσα λέει και γράφει αντανακλώνται και στο μέσο που εργάζεται;
Συγγνώμη, αλλά δεν υπάρχει απόλυτη απάντηση σε αυτό. Εξαρτάται από το πρόσωπο, το μέσο και τις συνθήκες. Και φυσικά από αυτό που θα πει. Αν εγώ εμφανιστώ αύριο στο Instagram ημίγυμνος, με τόξο και ινδιάνικο καπέλο, καταγγέλλοντας την παγκόσμια κυβέρνηση, δεν είμαι σίγουρος ότι θα ξαναβρώ τον χώρο μου στην εφημερίδα. Λογικό. Γιατί, αν μη τι άλλο, θα έχω πρώτος υπονομεύσει την όποια αξία αντιπροσωπεύω ως προϊόν. Ο Λίνεκερ δεν έκανε βέβαια κάτι τέτοιο. Επέκρινε με ακραίες εκφράσεις μία πολιτική. Εν προκειμένω το BBC αμφισβήτησε το δικαίωμά του στην ελευθερία της άποψης και της έκφρασης. Ομως και το BBC δύναται να ισχυριστεί ότι υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην εκφορά μιας άποψης και στον παραλληλισμό μιας πολιτικής με τους ναζί.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Πηγή: tovima.gr
